Blanche de Fougerolles

Helfrich (05/28/05 om 18:25:30):

Wat ik ergens zei over het belang van het alcoholpercentage in de ketel *tijdens* distillatie wordt dramatisch geïllustreerd door de BdF-batch van februari 2005.

Door een rekenfout bij Devoille is er naar verhouding te veel alcohol in de ketel terechtgekomen, met als gevolg dat er veel minder aan oliën en aromatische bestanddelen is getransporteerd. Je proeft dan wel heel duidelijk dat er wijnalcohol is gebruikt. En de louche is dun. Een drama, te beurt gevallen aan mijn favoriete Blanche...

De flessen uit deze batch hebben als datumstempel op de hals (goed kijken): 28-02-05.

picasso (02/12/07 om 14:04:12):

Ode aan de Blanche De Fougerolles!

(En gelukkig was het een goede batch).
Niet dat ik al alles geproefd heb...
Niet dat ik alle smaken kan thuisbrengen...
Niet dat ik enige kennis qua distilleren bezit...
Nee, zelf niet dat ik me een kenner of absintheur kan noemen... Maar dit! Zelden zoiets lekkers geproefd!
Om één of andere reden was ik vroeger altijd meer aangetrokken tot Vertes, enkel omwille van de kleur, dat geef ik toe (ik vond het raar een melkwit drankje de groene fee te noemen), maar sinds ik deze bdf proefde... Daarvoor had ik al de Duplais Blanche, de Blanchette en enkele zwitserse heldere absinthes gedronken zoals de Kübler, de Du Vallon en de La Valotte Fornoni...maar niettegenstaande deze weliswaar ook heel smaakvol waren (vooral de Blanchette was heerlijk), geen enkele slaagde erin mij van de eerste slok te verslaven aan zijn smaak en aroma zoals de BdF dat kon. Wat een rijk boeket aan kruiden, de geur van alpenweides en dennebossen in de vroege ochtend, een waar feest voor de smaakpapillen! Ongetwijfeld een nieuwe favoriet ontdekt!

Helfrich (02/12/07 om 16:45:31):

Interessante vookeur. De Blanche de Fougerolles is ook een van mijn favorieten; een blanche met karakter. De Blanchette vind ik nog interessanter, al heeft dat vast meer te maken met de gebruikte ingrediënten dan met het recept.

Probeer ook de Brut d'Alambic eens. Die is gebaseerd op hetzelfde recept als de BdF.

Zenzero (02/12/07 om 17:23:50):

...geen enkele slaagde erin mij van de eerste slok te verslaven aan zijn smaak en aroma zoals de BdF dat kon.[color=Red]Wat een rijk boeket aan kruiden, de geur van alpenweides en dennebossen in de vroege ochtend, een waar feest voor de smaakpapillen![/color] Ongetwijfeld een nieuwe favoriet ontdekt!

Ja! Doe mij zo'n fles (en, twee stuks als ie in de aanbieding is) :D

Of bent u, Picasso, altijd zo lyrisch?
Want mocht je na het nuttigen van betreffende blanche inderdaad over deze gave beschikken, dan rijdt ik nu acuut, naar Fougerolles ;)

Nurgle (02/12/07 om 19:11:10):

Ook één van m'n favorieten, van alle die ik tot nu toe geproefd heb. Wel vrij atypisch voor een blanche vind ik, of toch in vergelijking met alle Zwitserse blanches die ik al geproefd heb.

Helfrich (02/12/07 om 20:10:45):

De Zwitserse Bleues liggen allemaal betrekkelijk dicht bij elkaar. Het is een stijl die in de twintigste eeuw is ontstaan. BdF is gebaseerd op een historisch recept.

lezArts_du_Soleil (02/12/07 om 20:19:31):

Nou Monsieur Helfrich, importeren dat spul.

Helfrich (02/12/07 om 20:37:33):

Ik zal het overwegen.

sixela (02/14/07 om 18:46:29):

Helfrich schreef:

Ik zal het overwegen.

Te dicht bij jouw eigen recept - jouw eigen blanche heeft ook iets van een historische Duplais en is ver van de moderne La Bleues.

En die van jou is beter (net zoals de Brut d'Alambic van Matter).

Helfrich (03/01/07 om 00:00:23):

Dankjewel. Het recept is inderdaad "klassieker" dan dat van een typische La Bleue (het blauwe etiket en de 53% ten spijt).

Ik heb daarvoor gekozen omdat ik het ten eerste absurd vond om in Limburg een product na te maken dat zelf naar een AOC in Val-de-Travers streeft (zelfs als ik aan het recept een eigen draai zou geven), en ten tweede omdat ik uiteindelijk echt een klassieker product wilde met een meer uitgesproken "absintkarakter". Het gekozen recept kan onmogelijk volgens de La Bleue-methode worden gedistilleerd.

Absintmerken