Absintmaan

Helfrich (01/28/07 om 13:59:00):

Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man dien zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.

Deze slotregels kent iedereen binnen het Nederlands taalgebied die weleens wat anders leest dan ondertitels of de Telegraaf-site vanzelfsprekend uit zijn hoofd.

Terwijl het christendom in de loop van de twintigste eeuw wat is afgebrokkeld, zijn instituties als het huwelijk door de normaliserende machten in de samenleving tamelijk stevig in het zadel gehouden, alsof er niets godvergeten of vervaarlijks aan te bekennen zou zijn.

Hoewel misschien de burgerlijke eeuw bij uitstek, is de heersende moraal zelden zo diepgaand ondervraagd en in twijfel getrokken als in de negentiende eeuw, veelal in vlammend proza.

Het modelhuwelijk verliep in drie fasen van honing via absint naar gal:
- la lune de miel ("honeymoon")
- la lune d'absinthe
- la lune de fiel

radioflux (01/28/07 om 17:36:58):

Vive le Voltaire. Maar de man dronk dan ook zestig koppen koffie per dag.

Zenzero (01/28/07 om 20:38:55):

Vlaamsche poëzie, mooi betoog. Waarheid? vreemd, dat een instituut, zoals vernoemd, haar bestaan dankt aan, iets waar nooit concrete bewijzen voor zijn aangeleverd, en wat dat godvergeten betreft, mocht het allemaal werkelijk, zo zijn, dan beschouw het maar als ongenuanceerd taalgebruik. Interessant filosofisch en theologisch, geouweneel. Niks mis mee.

Helfrich (01/28/07 om 22:51:06):

radioflux schreef:

Vive le Voltaire. Maar de man dronk dan ook zestig koppen koffie per dag.

De man was dan ook een held, met zijn tuintje en zijn vuile grijns.

Helfrich (01/29/07 om 00:14:33):

Helfrich schreef:

de burgerlijke eeuw bij uitstek

Dat breng me toch weer bij "gothic". Ik zou willen dat iemand me ooit zou kunnen vertellen waar dat nu eigenlijk over gaat. Absint, anders dan commercieel bocht uit de chemische fabriek, is er niet te verkopen, dus ik heb geen commercieel belang bij het antwoord.

Naar ik meen te begrijpen gaat de fascinatie vooral uit naar "victoriaans" en daarbinnen dan weer om een directe reactie op de verstikkende burgerlijkheid: instant horror en panklare verschrikkingen van een Mary Shelley, een Poe of een Stoker, liefst zonder dat de lijn wordt doorgetrokken naar de gapende afgrond van het verlangen van een Byron; het bij uitstek individuele en tragische dandyisme. Met Huysmans hebben ze geloof ik wel weer wat, omdat ze in de oude, zoekende katholiek de waarachtige satanist menen te herkennen die een loflied op de decadentie ten gehore brengt.

De gotische ruïnes van Caspar David Friedrich gaan erin als koek, de Begrafenis in Ornans van Gustave Courbet valt buiten de boot.

Taalt een "goth" naar een melancholie die de grondtoon van een individueel bestaan vormt en die volstrekt wezensvreemd is aan zoiets als een subcultuur?

Als Nietzsche zegt dat iedere cultuur decadentie nodig heeft die te boven gekomen moet worden, dan gaat het niet over de flanerende burgerheer of -dame en ook niet over Stoker of Poe. Eerder gaat het over Schopenhauer, Baudelaire, Wagner, Boeddha en Christus en al die anderen die wel ja kunnen zeggen tegen het lijden en niet tegen het leven zoals de "unzeitgemässe" denker dat verstaat.

Gothic is niets anders dan plastic melancholie waarvoor wat beelden uit de geschiedenis worden geplukt ter opluistering, en besprenkeld met absint uit de fabriek. Jammer dat de namaakabsint niet meer verboden is.

Nou ja, ik gis maar wat natuurlijk. Als iemand we wil vertellen waar gothic werkelijk over gaat en waarom de subcultuur een relevante reactie is op de consumptiemaatschappij, dan verneem ik dat graag.

radioflux (01/30/07 om 00:55:31):

Helfrich schreef:

Gothic is niets anders dan plastic melancholie waarvoor wat beelden uit de geschiedenis worden geplukt ter opluistering, en besprenkeld met absint uit de fabriek.

Zoals al elders op dit forum is opgemerkt (meen ik mij te herinneren) is de 'gothic' subcultuur natuurlijk een tamelijk veelomvattend verschijnsel, met allerlei onderafdelingen. Toch denk ik dat je het daar goed samenvat. Het is voornamelijk buitenkant. Laat je door de aankleding niet verleiden tot de gedachte dat het 'ergens over gaat'.

Het spul dat daar als absint gedronken wordt is er niet om genoten te worden; het maakt slechts deel uit van het overgangsritueel: men is niet geinteresseerd in de waarheid over absint, want alleen de mythe is krachtig genoeg om je door de adolescentie heen te krijgen.

Als iemand we wil vertellen waar gothic werkelijk over gaat en waarom de subcultuur een relevante reactie is op de consumptiemaatschappij, dan verneem ik dat graag.

Ik geloof niet dat het een reactie op de consumptiemaarchappij is, laat staan een relevante. De gothic subcultuur is een onderdeel van de consumptiemaatschappij.

Helfrich (01/30/07 om 11:05:50):

Die conclusie onderschrijf ik. Ik zal proberen er voorlopig niet weer moeilijk over te doen.

(Trotzdem, trotzdem...)

radioflux (01/31/07 om 00:25:17):

Maar het is zo leuk om moeilijk te doen.

Christian (01/31/07 om 20:00:51):

De romantisering van de dood spreekt mij wel aan in het Gothic gebeuren..

Helfrich (01/31/07 om 20:18:53):

Aha. Kunt u daar iets meer over vertellen?

sixela (01/31/07 om 20:48:37):

Helfrich schreef:

Ik zal proberen er voorlopig niet weer moeilijk over te doen.

En wij weten allemaal dat die poging gedoemd is om jammerlijk te falen...niet dat daar eigenlijk iets mis mee is, hoor.

Christian (02/01/07 om 18:14:56):

Helfrich schreef:

Aha. Kunt u daar iets meer over vertellen?

Wat valt er over te vertellen?
Ik ben geen goth,maar ik denk zich verblijden in de depressie,de schoonheid van het vergankelijke qua beweging is gothic net zoiets als punk denk ik maar oriënteert het zich meer richting het bovengenoemde zwart hoort daar natuurlijk bij en misschien wat decadentie het blijven hangen in een tijdperk,troost vinden in de uitzichtloosheid,zich nestelen in de ene zekerheid in alle onzekerheden van de maatschappij opgeluisterd met accessoires uit het victoriaanse tijdperk wat zich uitstekend leent voor dit beeld natuurlijk,maar men is niet echt geïnteresseerd,volgens mij.
Het omgekeerde van Carnaval moet ik erbij denken.

Helfrich (02/02/07 om 20:58:29):

Christian schreef:

Het omgekeerde van Carnaval moet ik erbij denken.

Dan kan het nooit echt slecht zijn.

lezArts_du_Soleil (02/03/07 om 19:26:05):

Beste Helfrich, impliceert jouw opmerking nu dat Carnaval slecht zou zijn?

Tutututututuut!!

Helfrich (02/03/07 om 20:01:01):

Och heden, ik ken nog iemand die handelt in tweedehands meningen -- misschien dat ik er binnenkort maar een paar in de uitverkoop gooi.

Maar goed, in het zuiden hoort er natuurlijk wel bij, al nemen ze het me vast niet kwalijk als ik die beker aan me voorbij laat gaan. Vooral boven de rivieren vind ik het vaak een beetje een verdrietig feest.

lezArts_du_Soleil (02/04/07 om 14:07:00):

tip: Het Maastrichtse straatcarnaval is uniek. Hier zie je veel mensen die veel tijd hebben besteedt aan de pekskes. Het overmatig gebruik/ misbruik zie je dan ook bijna niet. Ook is de binnenstad gevuld met verscheidene sambagroepen, uitgedost in mooie kleuren. Zie www.segura.nl

Het café